De Meticilline Resistente Staphylococcus Aureus, kortweg MRSA, is een bacterie. Deze bacterie komt ook bij gezonde mensen voor, zonder dat zij daar last van hebben. De MRSA is een bijzondere bacterie die ongevoelig (resistent) is voor behandeling met bepaalde antibiotica. In Nederland komt MRSA regelmatig voor in ziekenhuizen en verpleeghuizen.
MRSA-bacterie, wat is dat?
Ieder mens draagt bacteriën bij zich
Gepubliceerd op: 03 april 2017We kunnen niet zonder bacteriën. Bacteriën hebben een belangrijke rol, bijvoorbeeld in onze afweer en spijsvertering. In bepaalde gevallen veroorzaken bacteriën infecties. Steeds meer bacteriën zijn echter ongevoelig voor antibiotica, we noemen dat resistent. De MRSA-bacterie is zo’n resistente bacterie die immuun is voor de meest gangbare antibiotica. Een wereldwijd probleem, waar we ook in het Slingeland Ziekenhuis mee te maken hebben.
“Mensen die werkzaam zijn in de intensieve veeteelt, uit een (buitenlands) ziekenhuis of instelling komen, lopen een groter risico om drager te zijn van de MRSA-bacterie. Vaak weten mensen dat niet omdat je er geen last van hoeft te hebben. Bij opname van patiënten in het ziekenhuis wordt altijd een risico-inventarisatie gedaan, want de MRSA-bacterie vormt vooral een bedreiging voor kwetsbare mensen die al in het ziekenhuis liggen. Door screening proberen we te voorkomen dat de bacterie zich verspreidt”, aldus Eefje de Jong, arts-microbioloog.
Streng protocol
“Gezonde mensen die in contact komen met een besmet persoon, kunnen op hun beurt besmet raken, maar de bacterie verdwijnt dan vaak vanzelf. Bij mensen die pas geopereerd zijn of een verminderde weerstand hebben, kan de bacterie infecties veroorzaken”, aldus Lidy Gerritsen en Sandra Thöni, deskundigen infectiepreventie. “Het is daarom zo belangrijk om patiënten bij binnenkomst te screenen en een streng protocol te hanteren zodra MRSA wordt ontdekt in het ziekenhuis.”
Erik Roes kreeg in het voorjaar van 2015 een eenzijdig motorongeval. Hij lag een week in coma. “Op mijn verjaardag werd ik wakker uit mijn coma. Ik moest nog een paar dagen op de IC verblijven. Tijdens mijn opname is ontdekt dat ik MRSA bij mij droeg. Waarschijnlijk ben ik besmet geraakt in het ziekenhuis door een medepatiënt waarvan niet bekend was dat die in een risicocategorie viel.”
Strikte isolatiemaatregelen
Vooral mensen met een verminderde weerstand zijn gevoelig voor de MRSA-bacterie. Op het moment dat het vermoeden bestaat dat een patiënt in het ziekenhuis MRSA heeft, gelden strikte isolatiemaatregelen. Dat heeft Erik ervaren. “Ik werd overgeplaatst naar een eenpersoonskamer verbonden via een sluis aan de gang. Vanaf dat moment droegen alle zorgverleners beschermende kleding; lange schorten, handschoenen, een muts en een mond-neusmasker. Ze waren helemaal ingepakt. Ik mocht de kamer alleen verlaten als het echt moest; voor een onderzoek, behandeling of operatie. Ook de medewerkers die me vervoerden van en naar mijn kamer moesten maatregelen nemen.”
Behandeling
Voor de behandeling wordt door de arts-microbioloog een advies gegeven aan de behandelend arts van de patiënt. De arts-microbioloog en deskundigen infectiepreventie werken nauw samen. “Omdat bij Erik de MRSA werd geconstateerd in opgehoest slijm, zijn we begonnen met de behandeling van de longinfectie. Daar achteraan kwam een dragerschapsbehandeling; een scrubbehandeling waarbij de patiënt zich dagelijks van top tot teen moet wassen met een desinfecterende zeep en shampoo. Iedere dag schone kleren aan, een schoon bed, inclusief een behandeling met neuszalf én speciale antibiotica tegen MRSA. Een zeer intensieve behandeling van een week”, aldus Lidy en Sandra. Daarna wordt de behandeling gevolgd door MRSA kweken; eerst drie weken achter elkaar, dan na twee maanden en nog eens na een jaar. “Sinds kort weet ik zeker; ik ben vrij van MRSA. De vlag gaat uit!” besluit Erik.
Veelgestelde vragen over MRSA
Mensen die de MRSA bij zich dragen, zijn hier in principe niet ziek van. De bacteriën zitten vooral op de huid en in de neus van deze ‘dragers’, maar kunnen ook in de keel, darmen en urine voorkomen. Dit MRSA-dragerschap is meestal van tijdelijke aard; men raakt de bacterie vaak ook weer vanzelf kwijt. MRSA kan soms huidinfecties veroorzaken. In zeldzame gevallen, met name bij mensen met verminderde weerstand, kunnen infecties ontstaan die behandeld moeten worden.
Besmetting met MRSA vindt vooral plaats door direct huidcontact, voornamelijk via de handen. MRSA is vanwege de resistentie voornamelijk een probleem voor ziekenhuizen en verpleeghuizen, omdat daar mensen liggen met een verminderde weerstand.
Meestal merkt u niet dat u MRSA hebt, omdat u de bacterie bij u kunt dragen zonder daar last van te hebben.
Alleen als de bacterie een infectie veroorzaakt, zijn andere antibiotica nodig dan gebruikelijk om de infectie te bestrijden. Infecties met MRSA zijn zeldzaam.
Dit betekent dat verpleegkundigen extra hygiënemaatregelen nemen (handschoenen, schort, mondneusmasker, muts en extra handhygiëne).
Laatst bijgewerkt op: 02 mei 2022