In de rouwgroep Stilgeboren Baby’s mag alles worden gezegd
“Er blijft altijd één kind tekort”
Gepubliceerd op: 13 januari 2023Hoe rouw je als het wiegje van je kindje leeg blijft? Moeders die dit overkomt, kunnen voor begeleiding in het Slingeland Ziekenhuis terecht in de rouwgroep Stilgeboren Baby’s. Klinisch psycholoog Ulrike ter Braak ondersteunt de moeders bij wat zij noemt ‘normale rouw in een abnormale situatie’.
De klinisch psycholoog begon de groep twee jaar geleden, omdat ze meer wilde doen voor moeders die in het ziekenhuis waren bevallen van een kindje dat niet meer leeft. “Wat een eenzaamheid en verdriet zag ik bij hen. Ik vroeg me af of het elkaar ontmoeten iets kon veranderen aan die eenzaamheid, die bovenop de rouw komt en het extra complex maakt. In het begin vonden de moeders het heel spannend. Maar ze zien dat het heel helpend is om hun ervaringen te delen, in een tijd waarin hun leven op zijn kop staat.”
Met lege armen
Lizet Freriks is een van de moeders die er bijna vanaf het begin bij is. In april 2020, middenin de eerste coronalockdown, overkwam haar het onvoorstelbare. Met 29 weken zwangerschap werd het stil in haar buik. Thuis stond de box al klaar, was de kinderkamer gereed en de wandelwagen gekocht. Maar Lizet zou haar zoontje nooit in het voor hem bestemde wiegje leggen. Het jongetje raakte verwikkeld in de navelstreng en overleed. Zoals hierbij gebruikelijk is, werd de bevalling niet meteen ingeleid. Lizet en haar man gingen eerst naar huis om zich voor te bereiden op de bevalling en het afscheid. Hun zoontje Ivan kwam een paar dagen later stil ter wereld.
Lizet vertelt: “De dagen tot aan de bevalling waren het heftigst. Het voelt heel gek om een dood kindje in je buik te hebben. Toen we Ivan na de bevalling konden ontmoeten, kwam er rust en ontlading. Daarna is hij in de aula van een kerk opgebaard en heeft hij een grafje op de begraafplaats gekregen. Het is heel moeilijk dat we nooit zullen weten hoe Ivans stem klinkt, welke kleur ogen hij heeft of waarvan hij zou hebben gehouden.”
Moedergroep
Zo’n vier maanden na de bevalling kwam Lizet bij de rouwgroep, die maandelijks samenkomt. Het is een open groep, waarin altijd ruimte is voor moeders om in- of uit te stromen. Ulrike ter Braak benadrukt: “Het is meer dan een lotgenotengroep, omdat ik als professional mijn bijdrage lever, bijvoorbeeld door rouw-educatie te geven. We hebben bewust gekozen voor een moedergroep, omdat er verschil is in rouw tussen mannen en vrouwen. Vaders zijn meer herstelgericht, moeders meer verdrietgericht. In dat verdriet vind je ook je kindje.”
Voor Lizet is de groep de plek waar ze de naam van Ivan hardop mag zeggen. Met een zucht van opluchting: “Ja, het is zo fijn dat ik daar even de moeder van Ivan mag zijn. In het dagelijkse leven is het best taboe om over een stilgeboren kindje te praten. Ook al heb ik geluk met hoe mijn familie ermee omgaat. Voor hen hoort Ivan er nog bij.” Ook vindt Lizet in de groep veel herkenning en heeft ze nieuwe vriendschappen opgebouwd met de moeders die deze zeldzame ervaring delen.
Je behoefte uitspreken
De klinisch psycholoog: “Ik zie een soort groepswijsheid ontstaat. Er komen allerlei thema’s voorbij, van de herdenking van de dag van de bevalling tot aan het omgaan met je werkgever en een nieuwe kinderwens. Maar ook is er aandacht voor je eigen behoeften en de vraag of je die goed communiceert Het is mooi om te zien wat ze elkaar daarin meegeven. Wanneer er een nieuwe moeder bijkomt, zie je verlichting als ze de verhalen en tips van de anderen hoort.”
Voor Lizet was de rouwgroep ook de plek waar ze haar wens om opnieuw ouder te worden kon uitspreken en haar gevoelens tijdens haar nieuwe zwangerschap mocht delen.
Precies een jaar geleden kreeg Ivan er een gezond broertje bij, Tobian. Lizet koos er na de bevalling voor om bij de groep te blijven: “Na de geboorte van Tobian zagen we pas echt wat we gemist hadden. De rouw kreeg een hele andere lading.”
Met haar ervaring wil de jonge moeder iets voor anderen betekenen. Bijvoorbeeld door het voor nabestaanden mogelijk te maken om op een gezamenlijke plek in de buurt ter nagedachtenis een boom te planten. Haar stilgeboren baby kreeg in hun eigen tuin al een kersenbloesemboom. In april, de maand waarin hij ter wereld kwam, bloeit Ivans boom uitbundig.
Voor meer informatie over de rouwgroep kunt u mailen met klinisch psycholoog Ulrike ter Braak (afdeling Medische Psychologie): u.ter.braak@slingeland.nl.
Laatst bijgewerkt op: 16 februari 2023
