Het is niet ongebruikelijk dat er bij patiënten met een trommelvliesbuisje een ‘loopoor’ ontstaat. Vaak ontstaat er een loopoor in de tijd dat bijvoorbeeld een kind ook verkouden is. Er komt dan via het buisje letterlijk wat slijm of snot naar buiten. Meestal geneest dit spontaan binnen enkele dagen tot een week. Is het oor na één week nog niet droog, dan kunnen oordruppels en/of antibiotica worden voorgeschreven. Neem dan contact op met de huisarts of KNO-arts.
Het plaatsen van trommelvliesbuisjes bij kind
Gepubliceerd op: 05 december 2013Deze behandeling wordt uitgevoerd door de KNO-artsen.
Het plaatsen van trommelvliesbuisjes is, vooral bij kinderen, één van de meest voorkomende chirurgische ingrepen in Nederland. Trommelvliesbuisjes zijn heel kleine kunststof buisjes die de KNO-arts in het trommelvlies plaatst. Hierdoor kan er lucht in het middenoor stromen.
Het oor is verdeeld in 3 onderdelen:
- het uitwendige (“buiten”) oor; dat zijn de oorschelp en de gehoorgang; Aan het uiteinde van de gehoorgang bevindt zich het trommelvlies.
- het trommelvlies met daarachter het middenoor. Hierin bevinden zich de drie botjes, de gehoorbeentjes; hamer (malleus), aambeeld (incus) en stijgbeugel (stapes). Deze botjes zijn de kleinste botjes van je lichaam en niet groter dan een rijstkorrel. Via een buis (de buis van Eustachius) staat het middenoor in verbinding met de neus-keelholte, ongeveer op de plaats waar de neusamandel zit.
- het binnenoor, het eigenlijke gehoororgaan, wordt ook wel het slakkenhuis (of cochlea) genoemd. Dit heet zo omdat het lijkt op een slakkenhuis.
Geluid bestaat uit trillingen van lucht. Deze trillingen komen via de gehoorgang op het trommelvlies. Het trommelvlies en daarachter de gehoorbeentjes gaan dan bewegen en versterken deze trillingen en geleiden ze naar het slakkenhuis. In dit slakkenhuis worden de trillingen via zenuwcellen (haarcellen) omgezet in elektrische stroompjes die via de gehoorzenuw naar de hersenen gaan waar ze als 'horen' worden waargenomen.
Buis van Eustachius werkt niet goed
Het middenoor is normaal gesproken gevuld met lucht, de luchtdruk is hier gelijk aan de buitenluchtdruk. Dit wordt geregeld door de buis van Eustachius.
Als de de buis van Eustachius niet goed werkt, ontstaat onderdruk in het middenoor, waardoor het trommelvlies naar binnen wordt getrokken. Door de onderdruk raakt slijmvlies in het middenoor geïrriteerd en scheidt het stroperig vocht af. Dit wordt ‘OME’ (Otitis Media met Effusie) genoemd, maar ook ‘lijmoor’ of ‘glue ear’.
Vooral kinderen hebben hier vaak last van. Door het vocht in hun oren horen ze slechter: ongeveer net zo weinig als wanneer ze hun vingers in hun oren stoppen.
Waarom de buis van Eustachius, vooral op kinderleeftijd, vaak niet goed werkt, is niet precies bekend maar gedacht wordt dat op kinderleeftijd door het nog niet uitgegroeid zijn (van het hoofd) en de gevoeligheid voor luchtweginfecties hierin een rol spelen.
Klachten
Door de slechtwerkende buis van Eustachius en het vocht in het oor kunnen de volgende klachten ontstaan
- Drukkend gevoel in het oor en soms pijn.
- Soms ontstaat hevige pijn door een ontsteking in het middenoor (Otitis Media Acuta, ook wel ‘OMA’).
- Gehoorverlies omdat het vocht de geluidstrillingen dempt.
- Gedragsveranderingen bij het kind; het kan gaan schreeuwen of in zichzelf gekeerd raken. Als het gehoorverlies lang aanhoudt kan uiteindelijk een achterstand ontstaan in de spraak- en taalontwikkeling of deze komen niet op gang.
Bijkomende problemen
Er bestaat een nauw verband tussen infecties van de bovenste luchtweg, zoals neusverkoudheid en een niet goed functionerende buis van Eustachius. Voordat een trommelvliesbuisje geplaatst wordt, dienen andere oorzaken voor terugkerende bovenste luchtweginfecties, zoals een vergrote neusamandel en/of een ontsteking van de neusholte en neusbijholten behandeld te worden. Soms wordt deze behandeling gelijktijdig gedaan met het plaatsen van de buisjes
Wanneer buisjes plaatsen
Bij jonge kinderen (tot een jaar of zes) komt deze aandoening vaak voor; in veel gevallen ook aan beide oren. Het probleem geneest meestal spontaan binnen enkele weken, zonder blijvende schade.
Als het probleem langer blijft bestaan of vaak leidt tot oorontstekingen, gehoorverlies of langdurig afwijkend gedrag bij het kind, kan het zinvol zijn om trommelvliesbuisjes te plaatsen.
Functie van trommelvliesbuisjes
Een trommelvliesbuisje heeft als doel om een open verbinding te maken tussen het middenoor en de uitwendige gehoorgang. Zo komt lucht via het buisje in het middenoor en kan het vocht er weer uit.
Er is voor kinderen geen alternatief om te zorgen dat de werking van de buis van Eustachius verbetert.
Trommelvliesbuisje
Een trommelvliesbuisje is een buisje, meestal gemaakt van kunststof, met de grootte van een ‘halve luciferkop’. De doorsnede is ongeveer 1,5 mm en de lengte varieert van 3 mm tot 12 mm. Er zijn verschillende typen en kleuren. In het Slingeland Ziekenhuis wordt gebruik gemaakt van een zgn. Reuter Bobbin buisje welke lichtblauw is. In sommige gevallen wordt ook gekozen voor het plaatsen van een T-buisje bijvoorbeeld als het plaatsen van gewone buisjes steeds eer nodig is. De T-buisjes blijven meestal langer in het oor zitten.
Zo zien twee verschillende trommelvliesbuisje er uit. De grootte is af te leiden uit de meegefotografeerde paperclip.
Plaatsen van de trommelvliesbuisjes
Bij kinderen worden de buisjes onder algehele verdoving (narcose) geplaatst. Het kind wordt dan een dag opgenomen op de Kinderdagverpleging.
Er wordt een klein sneetje gemaakt in het trommelvlies (paracentese). Het vocht wordt uit het middenoor gezogen en het buisje wordt als een knoopje in het sneetje van het trommelvlies geplaatst. Het ene uiteinde steekt in het middenoor en het andere zit in de gehoorgang.
Na de operatie
Over het algemeen zijn er geen klachten na de behandeling Oorpijn na de ingreep komt eigenlijk nauwelijks voor, pijnstilling is dan ook meestal niet nodig. De eerste dagen na de ingreep kan er soms nog wat vocht uit het oor komen. Dit is normaal. Draag geen watje of gaasje in het oor, dit belemmert een goede beluchting van de gehoorgang en het middenoor en kan daardoor de genezing vertragen.
Een trommelvliesbuisje blijft gemiddeld 6 maanden tot een jaar zitten, soms ook wel langer. Na ongeveer een half jaar vallen de buisjes vanzelf weer uit de oren. Daarna sluiten de gaatjes in het trommelvlies zich spontaan.
Bij een groot deel van de kinderen hoeft de operatie maar een keer plaats te vinden.
Soms is de functie van de buis nog niet hersteld en moet de procedure meerdere keren plaatsvinden. De functie van de buis van Eustachius blijkt bij kinderen na het 6e jaar te verbeteren zodat opnieuw plaatsen van de buisjes dan vaak niet meer nodig is.
Mogelijke complicaties
Het directe risico van het plaatsen van een trommelvliesbuisje is gehoorverlies, maar in de praktijk komt dit eigenlijk nooit voor. Andere, vaker gehoorde problemen zijn een loopoor en het niet dichtgroeien van het trommelvlies nadat het buisje is uitgestoten (in 1 tot 2% van de gevallen, dit heet een trommelvliesperforatie).
Deze nadelen moeten worden afgewogen tegen de gevolgen van het niet behandelen.
Deze gevolgen kunnen zijn: leer-, spraak-, school- en gedragsproblemen als gevolg van een tijdelijke slechthorendheid. Voorts kunnen blijvende trommelvlies- en middenoorbeschadigingen optreden. De gevolgen van langdurig niet-behandelen zijn nog steeds onderwerp van studie.
Meer informatie
Als u nog vragen heeft of u wil meer informatie dan kunt u contact opnemen met de KNO-arts via het secretariaat. Tel. (0314) 329565.
Er is een tevens een folder beschikbaar over Trommelvliesbuisjes bij kinderen.
Filmpje voor uw kind
Speciaal voor kinderen is er een korte animatiefilm beschikbaar over het plaatsen van oorbuisjes.
Veel gestelde vragen en antwoorden
Wat doe ik als het oor met een trommelvliesbuisje ‘loopt’?
Geven trommelvliesbuisjes schade op latere leeftijd?
Tot op heden zijn er geen aanwijzingen dat kinderen, zelfs indien het meermalen nodig is om een trommelvliesbuisje te plaatsen, blijvende schade daarvan aan trommelvliezen of gehoororgaan ondervinden.
Mag iemand met trommelvliesbuisjes water in de oren krijgen?
Een trommelvliesbuisje heeft een dermate kleine doorsnede dat alleen water onder hoge druk (onder water) of water waarvan de oppervlaktespanning verlaagd is (zeepwater) naar binnen kan dringen. Zwemmen kan meestal gewoon zonder voorzorgsmaatregelen, maar (dieper) onder water zwemmen wordt ontraden en dat kan voor kinderen op zwemles wel eens problemen geven. Sommige artsen adviseren wel beschermende maatregelen, zoals het gebruik van vette watten of het dragen van oordoppen. De eerste 10 dagen na het plaatsen van een buisje wordt zwemmen overigens afgeraden, omdat het trommelvliesbuisje die tijd nodig heeft om goed vast te gaan zitten.
Mag iemand met trommelvliesbuisjes vliegen?
Iemand met trommelvliesbuisjes mag gewoon vliegen. Er zullen aanmerkelijk minder klachten bij dalen en stijgen optreden dan gewoonlijk, omdat de buisjes drukveranderingen in het middenoor volgen.
Laatst bijgewerkt op: 04 april 2023
Achterhoekse zorgorganisaties gaan voor duurzame arbeidsverhoudingen